Πολυπολιτισμικότητα ;

....η πολυπολιτισμικότητα συγκρούεται με την ουσία της δημοκρατίας καθώς η τελευταία, ως πολιτικό σύστημα, πρέπει να στηρίζεται σε μία αμοιβαία εμπιστοσύνη και αλληλεγγύη μεταξύ των πολιτών και στην αίσθηση αυτών περί ενός κοινού οράματος και κοινών ηθικών υποχρεώσεων.

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Μεταναστευτικό - Πολυπολιτισμικότητα: Η χαριστική βολή για την εκλογική απήχηση της Κεντροαριστεράς;

Του Γιάννη Κολοβού

Η έλλειψη σαφούς μεταναστευτικής πολιτικής, η επίταση του προβλήματος της παράνομης μετανάστευσης και η εμφανής αδυναμία σημαντικών τμημάτων μεταναστευτικού πληθυσμού να ενσωματωθούν στις κοινωνίες της Δυτικής Ευρώπης έχουν συμβάλλει στην εκλογική αποδυνάμωση των πολιτικών δυνάμεων της Κεντροαριστεράς και στην συνακόλουθη σημαντική εκλογική ενίσχυση στις χώρες αυτές της Ριζοσπαστικής Δεξιάς και της Κεντροδεξιάς. Θα μπορούσε επομένως να ισχυρισθεί κάποιος ότι το Μεταναστευτικό ζήτημα μαζί με τα επιμέρους προβλήματα που προκύπτουν από αυτό, (αυξημένη εγκληματικότητα, επίπτωση στις κοινωνικές παροχές, θέματα εθνικής και πολιτισμικής ταυτότητας κλπ), διαμορφώνουν μία δέσμη θεμάτων στα οποία η Κεντροαριστερά αδυνατεί να βρει πειστικές απαντήσεις με αποτέλεσμα την εκλογική και πολιτική της απίσχνανση. Όπως χαρακτηριστικά παραδέχεται ο Αλέκος Αλαβάνος:...

Διαβάστε περισσότερα »

Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Bruce Thornton και Πολυπολιτισμικότητα

[../..]Ωστόσο, οι πιο σημαντικοί λόγοι για τους οποίους οι σύγχρονοι κλασικιστές αποστρέφονται κάποιον σαν την Edith Hamilton έγκειται σε δύο διανοητικά ρεύματα που όλο και περισσότερο οριοθετούν την πανεπιστημιακή δραστηριότητα στην Αμερική: τον μεταμοντερνισμό και την πολυπολιτισμικότητα—και τα δύο αντιπροσωπεύουν μια διαρκή επίθεση σε όλα όσα κάνουν την Δύση (και κατ' ανάγκην τους Έλληνες) να ξεχωρίζει.

Η πολυπολιτισμικότητα, παρ' όλο που μας λέει ότι δοξολογεί την πολιτισμική διαφορετικότητα, είναι κατά βάθος ένα είδος πολιτικής ταυτότητας που αντιμάχεται τον ανθρωπισμό και τον κλασικό φιλελευθερισμό. Ορίζει ως ατομική ταυτότητα την εθνική ιδιαιτερότητα και περιφρονεί την φιλελεύθερη έννοια της παγκόσμιας ανθρώπινης φύσης ως, σύμφωνα με τα λόγια ενός εκφραστή της, «έναν εθνοκεντρικό και καταπιεστικά παγκοσμιοποιημένο ουμανισμό, στον οποίο οι κανόνες που νομιμοποιούν και που ρυθμίζουν την ουσία της υπηκοότητας ταυτίζονται έντονα με τις Άγγλο-Αμερικανικές πολιτισμικές-πολιτικές κοινότητες». Από αυτήν την πολυπολιτισμική υπόθεση προκύπτουν δυο αντικρουόμενες θέσεις. Η μία είναι...

Διαβάστε περισσότερα »

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

Πολυπολιτισμικότητα: μία πολιτική ιδεολογική μάστιγα.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα στην Ελλάδα σήμερα είναι η αυταρχική επιβολή, δύο ιδεολογικών γραμμών-δογμάτων:

Της πολυπολιτισμικότητας(multiculturalism), μίας πολιτικής ιδεολογικής στάσης όπου έχει σαν κύριο σκοπό, την προσπάθεια επιβολής της πολιτισμικής διαφορετικότητας των νομιμοποιημένων ή μη παράνομα εισελθόντων μεταναστών, υπό τον ψευδομανδύα της «ενσωμάτωσης» αλλά και την υποβάθμιση-μείωση της κυρίαρχης πολιτισμικής και ιστορικής ταυτότητας της πλειοψηφίας.

Του μεταμοντερνισμού(postmodernism) ή εθνομηδενισμού, μίας πνευματικής(και όχι μόνο) ιδεολογικής στάσης που απορρίπτει με ολοκληρωτικό τρόπο των αντίθετων ως προς των νεωτερικών/μετανεωτερικών/μεταμοντέρνων απόψεων σε ότι αφορά την θεωρία γεννήσεως του εθνικισμού και του Έθνους, και κωδικοποιείται σε μία ιδεολογία που αναγορεύει σε ηθικό και πρακτικό καθήκον την προώθηση αυτού του αρνητισμού σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής, πολιτικής και νομοθετικής ζωής της Ελλάδος αλλά και της φιλοσοφίας του Ελληνισμού ή Ελληνικότητας.

Πολυπολιτισμικότητα και Μεταμοντερνισμός έχουν συμμαχήσει και έχουν δημιουργήσει ένα...

Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

“ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ” REDUX

Η κυρία Μέρκελ ανακάλυψε προ ημερών ότι η “πολυπολιτισμικότητα” έχει ουσιαστικά αποτύχει στην Γερμανία. Η διαπίστωση αυτή ήλθε σε μια στιγμή που οι αμφιβολίες για την επιτυχία του “μοντέλου multiculti” αυξάνονται ραγδαία εντός του ισχυρού κέντρου της Ευρωπαϊκής “ένωσης” αλλά και άλλων χωρών της δυτικής Ευρώπης μετά από δεκαετίες σχεδόν ελευθέρων ροών μετανάστευσης από μουσουλμανικές και ασιατικές χώρες.

Η “πολυπολιτισμικότητα”, αυτή η άκρως επιθυμητή κατά τους “προοδευτικούς” απαίτηση για μια άμορφη κοινωνία-χοάνη με θολές ιστορικές, θρησκευτικές και πολιτισμικές βάσεις, με κοινωνική “ανοχή”, που ενεργητικά προωθεί πολλές φορές εχθρικές μειονοτικές απαιτήσεις, και με διαδικασίες αναγνώρισης του “δικαιώματος στον αποχωρισμό” και στην αποξένωση από το σώμα του κοινωνικού περιβάλλοντος, “παίζει” εδώ και χρόνια και στην Ελλάδα, με τις ελληνικές κυβερνήσεις να διαγκωνίζονται στο ποιος και πως θα αναδειχθεί “καλύτερος Ευρωπαίος” με βάση την ουσιαστική αποδοχή της πλήρους αποχαλίνωσης της παράνομης μετανάστευσης από ασιατικές και αφρικανικές χώρες.

Η κυρία Μέρκελ φυσικά δεν είδε ξαφνικά το...

Διαβάστε περισσότερα »

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

Νικολά Σαρκοζί: « Η πολυπολιτισμικότητα έχει αποτύχει»

Φεβρουάριος 11, 2011.

Παρίσι.

Ο Γάλλος πρόεδρος, Νικολά Σαρκοζί, δήλωσε ότι η πολυπολιτισμικότητα έχει αποτύχει, μετέδωσε, σήμερα, το γαλλικό πρακτορείο. Με τη δήλωσή του αυτή, ο Γάλλος πρόεδρος, προστίθεται στον αυξανόμενο αριθμό των παγκόσμιων ηγετών, που εξέφρασαν την ίδια θέση. Πρόσφατα παρόμοια δήλωση έκανε η γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκερ, ο πρώην πρωθυπουργός της Αυστραλίας, Τζον Χάουαρντ και ο βρετανός πρωθυπουργός, Ντέιβιντ Κάμερον.

Τους τελευταίους μήνες, υποστηρίχτηκε ότι οι πολυπολιτισμικές πολιτικές που εφαρμόστηκαν για τους μετανάστες, τελικά, ήταν...

Διαβάστε περισσότερα »

Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

Κάμερον:H Βρετανική κρατική πολυπολιτισμικότητα απέτυχε.

Κάμερον: «Μηδενική ανοχή στο Ισλάμ»
Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

Στροφή 180 μοιρών στην αντιτρομοκρατική πολιτική της Βρετανίας αναμένεται να σηματοδοτήσει ο πρωθυπουργός, Ντέιβιντ Κάμερον, μιλώντας το Σάββατο στη Γερμανία.

Συντασσόμενος με την άποψη που είχε εκφράσει και η γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ, ο Κάμερον αναμένεται να πει ότι το πολυπολιτισμικό μοντέλο έχει αποτύχει και η πολιτεία «οφείλει όχι να συμβιβαστεί αλλά να συγκρουστεί με τις μη βίαιες μουσουλμανικές ομάδες που δεν αποδέχονται ξεκάθαρα τις βρετανικές αξίες, όπως η ισότητα των φύλων και η δημοκρατία».

«Το να ανήκει κανείς στη Βρετανία σημαίνει ότι αποδέχεται αυτές τις αξίες», θα τονίσει ο Κάμερον, ενώ αναμένεται να επιτεθεί στις προηγούμενες κυβερνήσεις διότι κατά τη γνώμη του έπεσαν «θύματα του φόβου και της θολής σκέψης, υποστηρίζοντας μια μορφή κρατικής πολυπολιτισμικότητας». Ταυτόχρονα, θα ανακοινώσει ότι η κυβέρνησή του θα διακόψει τη χρηματοδότηση και τη συνεργασία με οργανώσεις οι οποίες, παρ’ ότι όχι βίαιες, είναι σίγουρα σε ορισμένες περιπτώσεις «μέρος του προβλήματος».

Στην ομιλία που έχει προγραμματισθεί να δώσει σε συνέδριο για ζητήματα ασφαλείας στο Μόναχο ο Κάμερον αναμένεται να τονίσει ότι...

Διαβάστε περισσότερα »

Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ;

από το blog του Γιώργου Δούδου

Πριν λίγες μέρες, στο εξώφυλλο ένθετου περιοδικού κυριακάτικης έκδοσης ελληνικής εφημερίδας υπήρχε η φωτογραφία της Ayaan Hirsi Ali. Στις σελίδες του περιοδικού γινόταν αναφορά στη ζωή, στις ιδέες και στη δράση αυτής της ιδιαίτερα ενδιαφέρουσας γυναίκας της εποχής μας.

Η Ayaan Hirsi Ali είναι η γυναίκα της φωτογραφίας που βλέπετε. Δηλώνει Μουσουλμάνα-άθεη. Γεννήθηκε στη Σομαλία. Έζησε την εφηβεία της στην Κένυα, τηρώντας τους κανόνες της σαρία και έχοντας πάντοτε καλυμμένο το κεφάλι, όπως συνηθίζουν μάλλον οι πιο πολλές θρησκευόμενες Μουσουλμάνες. Όταν ο Αγιατολλάχ Χομεϊνί καταδίκασε σε θάνατο τον Salman Rushdie (1988), η νεαρή Ayaan είχε υποστηρίξει ένθερμα την απόφαση του Ιρανού ηγέτη.

Ένας επικείμενος ανεπιθύμητος γάμος της νεαρής γυναίκας, που είχε αποφασισθεί από τον πατέρα της, υπήρξε η αφορμή να διαφύγει η Ayaan Hirsi Ali στην Ολλανδία, όπου της αποκαλύφθηκε ένας καινούργιος κόσμος και άγγιξε πρωτόγνωρες αλήθειες για τη ζωή και τον κόσμο….

Η Ayaan Hirsi Ali έχει υποστεί κλειτοριδεκτομή, όπως συμβαίνει στη συντριπτική πλειοψηφία των Μουσουλμάνων γυναικών που ζουν κυρίως σε χώρες του ‘Κέρατος της Αφρικής’. Υπήρξε μέλος της....

Διαβάστε περισσότερα »

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)

The central absurdities of multiculturalism.

Prof Parekh, author of "Rethinking Multiculturalism", said with commendable honesty that "the multicultural movement ..... has so far failed to throw up a coherent philosophical statement of its central principles". It is good to see a sociologist aware of the need for "central principles" or "general theories": second nature to physicists and chemists.

To help plug this gap, the remaining paragraphs of this site are an attempt to set out the "central principles" of multiculturalism, or rather the absurdity of multiculturalism. Numbers refer to relevant sections above.

2. Over the last three hundred years or so, technology has brought a million fold improvement in access to culture, both native and foreign culture. The average person now has instant access to a million pieces of music played by the World's top musicians, a million books, several billion web sites, a hundred different plays, documentaries etc every night on television, and so on. Compared to this, multiculturalism is irrelevant.

3. The word "diversity" as an euphemism for multicultural is devious alteration to the English language. Its main purpose is as a semi technical sounding word designed to impress.

4. When two or more cultures merge, the enrichment that takes place tends to be temporary because human memories are limited. For example the average person uses around five thousand words, thus merging two languages will ultimately lead to a new hybrid language, which has no more words that the two originals: five thousand. The new hybrid culture may or may not be an improvement on the originals - depending on the extent to which the hybrid adopts the best of the two originals. Even if the hybrid is an improvement, it is debatable as to whether the World as a whole has been culturally enriched, since one or more cultures have been lost in order to create the hybrid.

6. Worthwhile or valuable culture travels on its own, that is without the need for migrants. Thus the culture that comes with migrants is low grade culture. In other words multicultural culture is low grade culture.

7. The advocates of multiculturalism have learned from Goebbles's dictum: "Never tell a small lie."

8. One of the fundamental ideas behind multiculturalism is that physical proximity to members of another culture is needed to learn from them. This is unmitigated nonsense: even the advocates of multiculturalism dont make this claim in respect of types of culture other than multicultural culture.

9. The idea that no culture is better than any other culture is a strange one: migrants obviously don’t agree with this.

10. Cultures are as likely to adopt each other's worst aspects as to adopt each other's best aspects.

12. The popular claim that multiculturalism makes us "vibrant" and "dynamic" is not supported by history or the evidence generally. There are plenty of examples of racially pure, yet successful countries.

20 & 22. There is a wealth of evidence that the advocates of multiculturalism do not really believe in it: they advocate it because it is fashionable or politically correct. For example Western advocates of multiculturalism advocate it for the West, but are indifferent to the gross lack of multiculturalism in various large Asian countries. They claim to be concerned about culture, but gloss over the fact that technology has given us a vastly greater access to culture than multiculturalism.(2)

21. Multiculturalists tend to believe that new = good. That combined with their tendency to see the short term but not the long term makes multiculturalists a banal, naοve bunch of folk.

25. The self contradictions by multiculturalists make it difficult to know what the central merits of multiculturalism are supposed to be.

26. Ethnic cuisine is much the largest cultural effect of post WWII immigrants to the UK. Quantifying this is difficult, but if one goes on the purely economic effects, the economic benefits of ethnic cuisine are a total irrelevance compared to another piece of cultural transfer: the adoption of Western technology by China and India. Moreover, the latter occurs largely without multiculturalism, that is, without migration from Europe or the US to China or India.

28. The most vociferous advocates of multiculturalism are society's loudmouths: journalists and politicians. In contrast, academics are relatively non-committal on the subject.

29. The claim by multiculturalists that the variety of clothing introduced to the country by immigrants represents some sort of benefit is suspicious: they never mourned the loss of the bowler hat or the Northern working man's cloth cap.

30. We are often told that "every country is multicultural now". This is nonsense in the case of China and to a lesser extent Japan and India.

Ultimate conclusion: The claims made for multiculturalism do not stand inspection. Multiculturalism is an irrelevance.

by Ralph S Musgrave

The End of Multiculturalism?: Terrorism, Integration and Human Rights by Derek Mcghee

This topical book provides a thorough examination of debates on multiculturalism, in the context of current discussions on security, integration and human rights. Recent debates on national identity and the alleged failure of multiculturalism have focused on the social disorder in Oldham, Burnley and Bradford in the summer of 2001 and the bombings and attempted bombings in London in July 2005. Derek McGhee assesses how these events and the events that have occurred outside Britain, especially the attacks on the USA on 11th September 2001, have resulted in the introduction of a number of high profile debates in Britain with regards to immigration, integration, citizenship, ‘race’ inequality and human rights. McGhee examines these debates on multiculturalism and terrorism in light of enduring questions regarding ‘Muslim integration’ and ‘Muslim loyalty’ in contemporary Britain. He also explores the nature of a diverse range of inter-related areas of public policy, including anti-terrorism, immigration, integration, community cohesion, equality and human rights, critically examining many of the Government’s key strategies in recent years. The End of Multiculturalism? will appeal to a wide readership of students and academics in sociology, politics, international relations and law.

«Το τέλος μίας ουτοπίας:» του Ιωάννη Κολοβού

Σκοπός του βιβλίου αυτού δεν είναι να αντικρούσει την «πολυπολιτισμικότητα» ως θεωρητικό κατασκεύασμα καθώς, όπως υπογραμμίζει και ο καθηγητής Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Duke Edward Tiryakian, «δεν υπάρχει επιστημονική μέθοδος που να παρέχει κριτήρια βάσει των οποίων μία κοινωνική φιλοσοφία είναι πιο έγκυρη από μία άλλη». Όμως, μπορεί η εφαρμογή αυτής της κοινωνικής φιλοσοφίας στην πράξη να δείξει αν αυτή λειτουργεί αποτελεσματικά ή όχι. Επιπλέον, τα θεωρητικά κατασκευάσματα έχουν το μειονέκτημα ότι μπορεί να φαίνονται σωστά ... στην θεωρία. Το πόσο σωστά είναι επιβεβαιώνεται από την πρακτική εφαρμογή τους. Και το βιβλίο αυτό εκεί αποσκοπεί. Να καταδείξει την παταγώδη αποτυχία της πολυπολιτισμικότητας όπου και όπως και αν εφαρμόσθηκε στην Δυτική Ευρώπη. Το βιβλίο περιγράφει τα διάφορα μοντέλα πολυπολιτισμικότητας που εφαρμόσθηκαν στις κοινωνίες της Δυτικής Ευρώπης, παραθέτει τα αποτελέσματα της εφαρμογής τους και εντοπίζει τους λόγους πίσω από την αποτυχία τους. Ο εντοπισμός των λόγων είναι πολύ χρήσιμος γιατί η συνειδητοποίησή τους θα βοηθήσει την Ελλάδα να αποφύγει τα ίδια λάθη. Το βιβλίο ξεκινά με την περιγραφή της κατάστασης στην σημερινή Ελλάδα και επεξηγεί την πολυπολιτισμικότητα ως θεωρία και ως πρακτική. Κατόπιν, κάνει αναφορά στην Δυτική Ευρώπη και εστιάζει στις περιπτώσεις της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Ολλανδίας. Με βάση τις εμπειρίες των χωρών αυτών το βιβλίο προχωρεί στην εξαγωγή γενικών συμπερασμάτων και κλείνει με την διαμόρφωση προτάσεων για την μεταναστευτική πολιτική της Ελλάδας βασισμένων στα συμπεράσματα αυτά.

Decline and Fall: Europe's Slow Motion Suicide by Bruce S. Thornton

Once a colossus dominating the globe, Europe today is a doddering convalescent. Sluggish economic growth, high unemployment, an addiction to expensive social welfare entitlements, a dwindling birth-rate among native Europeans, and most important, an increasing Islamic immigrant population chronically underemployed yet demographically prolific - all point to a future in which Europe will be transformed beyond recognition, a shrinking museum culture riddled with ever-expanding Islamist enclaves. "Decline and Fall" tells the story of this decline by focusing on the larger cultural dysfunctions behind the statistics. The abandonment of the Christian tradition that created the West's most cherished ideals - a radical secularism evident in Europe's indifference to God and church - created a vacuum of belief into which many pseudo-religions have poured. Scientism, fascism, communism, environmentalism, multiculturalism, sheer hedonism - all have attempted and failed, sometimes bloodily, to provide Europeans with an alternative to Christianity that can show them what is worth living and dying for. Meanwhile a resurgent Islam, feeding off the economic and cultural marginalization of European Muslims, knows all too well not just what is worth dying for, but what is worth killing for. Crippled by fashionable self-loathing and fantasies of multicultural inclusiveness, Europeans have met this threat with capitulation instead of strength, appeasement and apologies instead of the demand that immigrants assimilate. As "Decline and Fall" shows, Europe's solution to these ills - a larger and more powerful European Union - simply exacerbates the problems, for the EU cannot address the absence of a unifying belief that can spur Europe even to defend itself, let alone to recover its lost grandeur. As these problems worsen, Europe will face an unappetizing choice between two somber destinies: a violent nationalistic or nativist reaction, or, more likely, a long descent into cultural senescence and slow-motion suicide.

Πολυπολιτισμικότητα ;

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Μεταναστευτικό - Πολυπολιτισμικότητα: Η χαριστική βολή για την εκλογική απήχηση της Κεντροαριστεράς;

Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Bruce Thornton και Πολυπολιτισμικότητα

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

Πολυπολιτισμικότητα: μία πολιτική ιδεολογική μάστιγα.

Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

“ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ” REDUX

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

Νικολά Σαρκοζί: « Η πολυπολιτισμικότητα έχει αποτύχει»

Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

Κάμερον:H Βρετανική κρατική πολυπολιτισμικότητα απέτυχε.

Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ;

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Ετικέτες

The central absurdities of multiculturalism.

The End of Multiculturalism?: Terrorism, Integration and Human Rights by Derek Mcghee

Πληροφορίες

«Το τέλος μίας ουτοπίας:» του Ιωάννη Κολοβού

Decline and Fall: Europe's Slow Motion Suicide by Bruce S. Thornton

Google