Η επικρατούσα κοσμοθεωρία της πολυπολιτισμικότητας - η οποία έχει πάρει την μορφή θρησκευτικής πίστης για τους εγχώριους θιασώτες της - προωθεί την ουτοπική άποψη ότι παρά τις διαφορές σε πολιτισμό, γλώσσα, εθνότητα οι άνθρωποι μπορούν να συνυπάρξουν ειρηνικά σε μία κοινωνία χωρίς να ληφθούν υπ’ όψιν άλλες παράμετροι (π.χ. πληθυσμιακά μεγέθη, πολιτισμική εγγύτητα κ.λπ.). Όλα αυτά βέβαια στην θεωρία, αδιαφορώντας για το ότι στην πράξη έχουν αποδειχθεί ανέφικτα.
Σκοπός του άρθρου δεν είναι να αντικρούσει την «πολυπολιτισμικότητα» ως θεωρητικό κατασκεύασμα καθώς, όπως υπογραμμίζει ο καθηγητής Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Duke Edward Tiryakian: «Δεν υπάρχει επιστημονική μέθοδος που να παρέχει κριτήρια βάσει των οποίων μία κοινωνική φιλοσοφία είναι πιο έγκυρη από μία άλλη» (1). Όμως, μπορεί η εφαρμογή αυτής της κοινωνικής φιλοσοφίας στην πράξη να δείξει αν αυτή λειτουργεί αποτελεσματικά ή όχι. Επιπλέον, τα θεωρητικά κατασκευάσματα έχουν το....